Λουκάς Λιάκος
αστικό πηγάδι καταμεσίς στον κεντρικό
με από πάνω πρόχειρες σανίδες
όπου το πρωί κάθεται ένας εργάτης
και τρώει άπλυτες φράουλες
ενώ το καλοκαίρι περνάει τακ τακ τις μικρές ώρες
το κορίτσι που τολμάει
Κ.Α

Ειρήνη Καραγιαννίδου....

~ Che faro senza Euridice~

[ Με την ψυχή στο στόμα
Χωρίς ποτέ σου να τη δεις
Μερόνυχτα παραπανίσια
σύρτα-φέρτα
Κάπως αργά το καταλάβαμε
Πως ήταν πρόγνωση Καιρού
Να μην εξελιχθούμε σε Θεούς
πριν γίνουμε άνθρωποι
Γι ΄ αυτό
και τίποτα
Το αναστημένο
στον Αόριστο
Γι ΄ αυτό
και το Μηδέν
ο πιο σπουδαίος
αριθμός
Στην έλλειψή του
κλαίμε. ]


~Τα πέραν του Ε σημεία~

[ Οι άντρες της οικογένειας ήταν όλοι τύφλα
Οι γυναίκες τουναντίον,
έχουν
όλες
μάτια
μεγάλα
μπλε
επιδερμίδα όμορφη
όραση θεική
Το καλό τους αίμα το ΄δώσε
η γιαγιά Ειρήνη
σάπισαν μετά ως φαίνεται
τα γενετικά
Εγώ είμαι μύωψ με κουμπότρυπες
Λες το κακό να έφερε εκείνη η θεία Ευτέρπη
όταν αρνήθηκα να φάω < αμυγδαλωτά>
ή το κρασί
που
τελικώς
αν
θυμάμαι
καλά
πίνω
ακόμη
στην υγειά τους. ]


“Φθινόπωρο μας βρίσκει η Πομπηία”.

[ Ο πατέρας που δεν άντεχε να κολλούν στις σόλες του σταφίδες Μας φύτεψε ένα Καλοκαίρι στο χώμα Συνηθισμένα πράγματα θα πείτε Μα ας παινέψω μια φορά το σπιτικό μας Θυμάμαι χρόνια Είχαμε τον τέλειο αμπελώνα Άσος ο αδερφός στα κουκουτσάκια φυσοκάλαμο Κι εγώ που τους ξηρούς καρπούς ελάχιστα αγαπώ Πρώτη στην εκτροφή της αγοραίας σουλτανίνας Άπαξ και σ´ απειλήσει φτυάρι στην αυλή του Μεντρεσέ Χαιρέτα μου τον πλάτανο και όλους τους βοτρύτες μαζί Καλύτερα να σου είχα κόψει τότε το κεφάλι κάπου ανάμεσα στα σκίνα θα ´σουν για σκηνικό Ο τέλειος οινοχόος πρωτοσέλιδο κι εν κατακάθι εμείς αδιάσειστοι οινολόγοι.]



"Κατοικίδιο δωματίου"

Με κρατάς απ’ το χέρι

Αχιβάδες και σκορπιοί
κοράλια και ατόλες 

Είμαι
εκείνο το κορίτσι στο ποίημα 

Που
ξυπνά από ένα σιγανό κελάηδισμα
εξάρτηση από τα δαμασμένα
σε δυο λευκές παλάμες

 Όταν
μου ανακατεύεις νύχτα τα μαλλιά
"πλαφ πλαφ"  

Και ρίχνεις στις τσέπες γράμματα
Να στήσω μια γαλάζια φωτογραφία
Σ’ αυτό το ξασπρισμένο φόρεμα 

Να
χωρέσω το σεαυτόν.

Με κρατάς απ´ το χέρι
Κοράλια και ατόλες

Ό ν ε ι ρ ο   ε ί ν α ι
Αχιβάδες και σκορπιοί
                       Τ α   θ α λ α σ σ ώ σ α μ ε

σκορπιοί και σκόρπιοι.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου